Het in de grond brengen van de leidingen lijkt op het boren naar olie: met een grote boormachine wordt een stalen buis van ca. 1,5 mtr grotendeels de grond in geboord; daarna wordt een volgende pijp erop geschroefd en wordt het geheel dieper geboord. Zo verder, tot er (in ons geval) 65 mtr leiding loodrecht de grond in is geboord. Tegelijkertijd met de buizen wordt er water in het boorgat geperst met daarin een kleiachtig mengsel. De buizen worden weer omhoog gehaald, en het mengsel zorgt ervoor dat de wand van het geboorde gat enige tijd stijf blijft zodat het gat niet instort. Daarna wordt er een haspel met een opgerolde leiding (een dikke tuinslang) boven het boorgat gehangen en wordt de leiding er dubbelgevouwen in afgezakt.
Er zijn drie dubbele leidingen in dergelijke gaten afgezakt, deze worden aan de bovenkant aan elkaar gekoppeld en binnen het huis gebracht waar ze aan de warmtepomp gekoppeld worden; ze vormen een gesloten systeem. Het water heeft een temperatuur van ca. 12 graden C., en in de pomp wordt de warmte uit het water gehaald door het onder druk te brengen. Het afgekoelde water wordt weer teruggepomt de grond in, en tijdens de reis van 65 mtr de grond in en weer naar boven is het weer op ca. 12 graden C. gekomen.
Met de in de warmtepomp gewonnen warmte wordt middels een warmtewisselaar het water van de verwarmingsinstallatie in huis verwarmd tot ca. 30 à 35 graden Celcius. De vloerverwarming in het gehele huis zorgt dan voor de gewenste temperatuur. In de zomer bij grote hitte kan de warmtepomp uitgeschakeld worden. In plaats dat de warmtewisselaar het water in de verwarmingsinstallatie verwarmt wordt het nu afgekoeld, zodat het systeem als airco werkt. Grappig, he?
Zo, wie er meer van wil weten komt maar eens langs als we verhuisd zijn.
Aat